درمان خار پاشنه ( Heel Spur)

بررسی تأثیر ۴ روش درمانی در بهبود التهاب مزمن فاشیای پلانتار(کف پا)  در یک کارآزمایی تصادفی_کنترلی در طی ۳۶ ماه

هنوز پژوهشگران به نتیجه ی جامع در تعیین بهترین روش در درمان التهاب مزمن فاشیای پلانتار دست نیافته اند و نتایج متناقضی از مطالعات متفاوت بدست آمده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ی ۴ روش مؤثر در درمان بیماری مذکور شامل موارد زیر می باشد:

شوک خارج بدنی(Extra-corporeal Shock Wave Therapy)

تزریق موضعی کورتون(Local Corticosteroid Injection)

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (Platelet-rich Plasma Injection)

تزریق موضعی دکستروز و …( Prolotherapy)

۴گروه از افراد مبتلا در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند.

گروه اول تحت درمان با شوک خارج بدنی(extracorporeal shock wave therapy) ، گروه دوم تحت درمان با تزریق موضعی دکستروز و …( Prolotherapy) ، گروه سوم تحت درمان با تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (platelet-rich plasma injection) و گروه چهارم تحت درمان با تزریق موضعی کورتون(Local Corticosteroid Injection) قرار گرفتند.

این مطالعه شامل ۱۵۸ نفر مبتلا به التهاب مزمن فاشیای پلانتار(کف پا) با شکایت خار پاشنه بود. نتایج حاصله از طریق ارزیابی Visual Analoge Acale  و Revised Foot Function index بدست امده است.

در پایان دوره ی درمان و پیگیری بیماران، میانگین نمره ی Visual Analoge Scale برای هر چهار گروه مشابه میانگین نمره ی visual analoge scale قبل از درمان بوده است. در پایان دوره ی پیگیری، هیچ بهبود قابل توجه ی در نمره ی  Revised Foot Function index در هیچکدام از گروه ها بدست نیامد.

تزریق موضعی کورتون  در سه ماه ی اول بیشترین تـأثیرگذاری را داشت و شوک خارج بدنی بهترین روش درمانی در شش ماهه اول به منظور کاهش درد بود. تزریق موضعی کورتون در طی دوره ی پیگیری بیمار تأثیر خود را از دست می دهد.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت و prolotherapy تأثیر خود را در سه تا دوازده ماه اول دوره ی درمان نشان می دهند، هرچند بعد سی و شش ماه پیگیری بیمارانT هیچ تفاوتی در ۴ روش درمانی وجود نداشت.

منبع: PubMed

مترجم: سید سپهر خاتمی